Bolalar haqida sara sherlar to‘plami

Bolalar hamda bolalik haqida eng sara sherlar to‘plami. Agar zimdan kuzatsangiz bolajonlarning quvnoq o‘yinlari, shirindan-shakar qiliqlaridan tortib hatto arazlarigacha sodda va samimiy. Shuning uchun bo‘lsa kerak bolalik sog‘inchi bizni bir zum ham tark etmaydi.

Bolalikka qaytolmayman

Yurar edim sho’xu shodon,
Orzo’larim bo’lib osmon,
Kezar edim lolazorlar,
Qalbimda yo’q edi armon.

O’ynab turli o’yinlarni,
Kun botganin bilmas edim,
Har kun shoshib do’stlar tomon,
Sira uyga kirmas edim.

Borar edim etga betga,
Kirmas edim internetga,
Ahir jonli o’ynar edim,
Tugamasdi hech zaryadka.

Buvim bergan konfetlarni,
Talashishib bo’lishardim,
Gohi yaqin do’stlar bilan,
Arazlashib urishardim.

Goho qumsab barchasini,
Sog’inchimdan qocholmayman,
O’zim qancha xohlasam ham,
Bolalikka qaytolmayman.

Bolalar uchun sherlar to‘plami

Dunyodagi eng yaxshi bola

Qani oʻsha, qayerda yashar?
Orangizda oʻsha zoʻr bola,
Erta tongni salom-la boshlar.
Aʼlo oʻqir hamma fanlardan,
Kitob bilan toʻla xonasi.
Ustoziga rahmat keltirar,
Faxrlanar ota-onasi.
Suratlar chizgan bola,
Ertak toʻqigan bola.
Dunyodagi eng yaxshi bola –
Kitob oʻqigan bola.

O’ynar edi bolalar

O’ynar edik bekinmachoq,
Tashlandiq bog’… Kech kuzak…
Butazorga kirdim nogoh,
Do’stlarimni men izlab.

Ko’rdim, shoxlar qimirladi…
Dil qo’rquvni tuygan dam,
Kimdir titrab shivirladi:
«Jonim… seni sevaman».

Qimirlolmay birdan qotdim,
Dilni quchdi yot titroq,
Uchayotgan bir qush edim,
Quladim misli yaproq.

Dilga singdi yorug’ bir g’am,
Unut bo’ldi kuz, o’yin,
Sokin shamol dimog’imga
Sochdi ifor — soch bo’yin.

Bog’da hamon bekinmachoq
O’ynar edi bolalar…
Meni esa chorlar edi
Yolg’izlik va dalalar.

Hozir yoshim oltida

Hozir yoshim oltida,
Katta-kichik oldida,
Yurishlarim bo‘lakcha,
Turishlarim bo‘lakcha.

Chunki aqlim kirgan-da,
Uyga mehmon kelganda,
Ko‘zni qilib shamg‘ilat,
Olmasman hech shokolad.

Tanish-bilish odamlar,
Akam, ayam, dadamlar,
Deyishar: — Erkatoyim,
Ana shunday bo‘l doim.

Katta-kichik oldida,
Axir, yoshing oltida.

Qanday yaxshi ekan bolalik

Oppoq edi boshda bu dunyo:
Ko’cha oppoq, kechalar oppoq,
Qanday yaxshi ekan bolalik,
Oppoq ranglar bilan yashamoq.

Yashillandi keyin birma-bir,
Dala, chorbog’, omonat ko’prik.
Dovuchchadek mo’ltirab boqdi
Qo’shni boqqa tushgan bolalik.

Moviylandi keyin barchasi,
Bolaligim termuldi mahzun:
Qorachig’i – tunning parchasi,
Ilk sevgisi kiprikdek uzun.

Keyin asta xira tortdi nur,
Aralashdi oq, yashil, moviy,
Bolalikdan keyingi umr,
Daryodek tinch oqa boshladi.

Faqat ba’zan bu aziz ranglar,
Tushlarimga solar qasirg’a.
Oppoq bolish ustida yonar,
Ko’zdan oqqan tomchi – isirg’a.

Dalalarda o‘sgan bolalar

Kengliklarday bag‘irlari keng,
Ko‘zlarida mehnatning zavqi.
Dehqon xalqim, halolim, pokim,
Tuproqlardan teradi haqqin.

Qo‘shiqlarga to‘ladi dunyo,
Quyosh yaqin kelar yanada.
Bunda baxtning manzili bordir,
Hayot ko‘chib kelgan dalaga.

Ariqlarni to‘ldirib yotar,
Suvga tushin aytib qamishnay.
Qo‘ltig‘iga kitob qistirib,
Qo‘y boqqani kelgan bolakay.

Bunda bari samimiy, sodda,
O‘zni erkin sezasan biram.
Oftob izhor qilsa sevgisin,
Maysalari yozadi gilam.

Quchoqlasang, sig‘adi osmon,
Yuragingga yulduz oralar.
Dunyolarni tush ko‘rib chiqar
Dalalarda o‘sgan bolalar.

Bolalikda hamma shod

Bolalikda hamma shod,
Bolalikda hamma sho‘x.
Bolalikda hamma sog‘,
Bolalikda kasal yo‘q.

O‘g‘ilmidir, qizmidir,
Bolalikda hamma bir.
Dunyo degani – ko‘cha,
Tog‘larga o‘xshar adir.

Onang – oy, otang – quyosh,
Akang, opang – qarindosh.
Bolalikda ko‘zlardan,
To‘kilgan yosh – ermak yosh.

Bolalik – sohira qush,
Yaratganning san’ati.
Go‘zal shodlik, go‘zal tush –
Bu dunyoning jannati.

Bolalar kapalakmas

Bolalar kapalakmas,
Bolalar giyoh emas,
Qush emas – o’zini himoya qila olmagan.
Bolalar xanjardir,
Qilich bo’lar kelajakda.
Bolalar bayroqdir,
Yoyilib, ochilib hilpirar hali.
Bolalar o’ch erur,
Ular dunyodan,
Barcha gunohlarning o’chini olar.
Xuddi ildiz qolgani kabi,
Kuzda gullarga,
Quvonch qolmas,
Iztiroblar qolar ularga…

Yulduzlar haqida sherlar to‘plami

Bolaligim o’g’irlab sekin

Bolaligim o’g’irlab sekin,
Yillar daryo kabi oqdilar.
Kecha do’stlar sochimdagi oq,
Tolalarga hayron boqdilar.

Kimdir so’kdi yillar sur’atin,
Kimdir bog’lar tomon burdi yuz.
Men esam-chi, sening surating,
Ko’zlarimda uyg’otdim mayyus.

Kunlar xazon kabi sarg’aydi,
Uchib ketdi yaproqlar kabi.
Ul kun qalbga dunyo sig’ardi,
Bugun sig’mas o’zimning dardim.

O, bolalik, mening quvonchim,
Ey, ko’z yoshi tuymagan ochun.
Kecha do’stlar bilan men ichdim,
Sening boqiy qudrating uchun.

Bolalikdir uning nomi

Yo‘lga chiqdim, yo‘lim olis,
Olis yo‘llar chorlaydi.
Yo‘lim olis, niyat xolis,
Xolis dillar chorlaydi.

Yo‘lni bosib o‘tgunimcha,
Qiynar dovul, shamollar,
Bekatimga yetgunimcha,
Daraxt bo‘lur nihollar.

Bir bekatdan yurdim xullas,
Tavsifiga so‘z yo‘qdir,
Uni sevib ardoq etmas,
O‘g‘il yo‘qdir, qiz yo‘qdir.

Bolalikdir uning nomi,
Quyosh bilan oshna u,
Tinim bilmas qaynar oni,
Turna ko‘zli chashma u.

…Tabiatni etgan hayron,
Yayroqligim bolalik,
Sho‘x, jarangdor, biyron-biyron
Sayroqligim bolalik.

Bol-u novvot ichra o‘sgan,
Qaynoqligim bolalik.
Barcha-barcha jonzot bilan,
O‘rtoqligim bolalik.

Shamolga ham bo‘y bermagan,
O‘ynoqligim bolalik.
Shodlik to‘la oshufta, sha’n,
Quvnoqligim bolalik.

Bolaligim eng beg‘ubor –
Eng beg‘ubor fasldir.
Bolaligim so‘nmas bahor,
Bahosi yo‘q asldir.

Bolaligim kuylar shirin,
Aylanganmi navoga?
Bolalikning kuyi bugun,
Taralmoqda havoga…

Vatanni bog‘ qiyos qilsam,
Unda gul-u lolalar.
Bolaligim endi bilsam,
Sho‘x-u shodon bolalar.

Orzusida, xayolida,
Men o‘zimni ko‘raman,
Boqib ular jamoliga,
Men o‘zimni ko‘raman.

Ko‘zlarida chaqnar iqbol,
O‘sha mening ko‘zimdir.
Shirin-shakar so‘zlari bol,
O‘sha mening so‘zimdir.

Yuzlaridan yog‘ar yog‘du,
O‘sha mening yuzimdir.
Baxtiyordir bolakay bu –
O‘sha mening o‘zimdir.

…Quloq tuting, deyman bu on,
Bolalik so‘zlar chog‘da.
Yuragida orzu, armon,
Bir qo‘shiq kuylamoqda:

– Bizlar oqmiz, qoramiz,
Rangimiz turli-tuman.
Lekin asl, saramiz,
Biz-la go‘zal har chaman.

Dunyo bo‘lsa bir uzuk,
Bizlar yoqut ko‘zimiz.
Jahonga bo‘lsin suyuk,
Baxt atalgan so‘zimiz.

Ummonlarning toshqini,
Sho‘xligimizcha emas!
Biz – jo‘shqinlar jo‘shqini,
Shamol qiladi havas.

Ulug‘ odam bolasi,
Bo‘lmasin desangiz xor,
Otalar tinglang bizni –
Tinchlik bo‘lsin barqaror!

Biz – shodlikning hamdami,
Kerak quyosh, tinchlik – nur!
Kesing terrorning damin,
Yashasin bolalar hur!

Bir niyat bilan tepgan,
Dilimizga boqingiz,
Rangimizga qaramang,
Tilimizga boqingiz.

Otalar, o‘ylang bizni,
Bizlar gulmiz, lolamiz!
Bizlar butun yer yuzin,
Kelajagi bo‘lamiz!

Bolalik – bu eng beg‘ubor,
Gard yuqmagan fasldir.
Toza ko‘ngil, keng, beg‘ubor,
Niyati sof, asldir.

Dunyo bolalari

Biri qora, biri oq,
Dunyoning bolalari.

Biri biriga o‘rtoq,
Dunyoning bolalari.

Davra qursa xushchaqchaq,
Dunyoning bolalari.

Bo‘lar bir tizim munchoq,
Dunyoning bolalari.

Do‘stlikni qilib bayroq,
Dunyoning bolalari.

Quyoshga ochar quchoq,
Dunyoning bolalari.

Tinchlikka ochar quchoq
Dunyoning bolalari.

Istiqlol bolalari

Istiqloldan bahra olgan,
Yurt mehrini dilga solgan,
Shodlik kuyin baland chalgan,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Chaqin chaqnar ko‘zimizda,
Olov bor-da ko‘ksimizda,
Yolg‘on yo‘qdir so‘zimizda,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Vatan – ozod, Vatan – obod,
Kelajakka boramiz shod,
Shodon avlod – sog‘lom avlod,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

A’lo o‘qish – chin ontimiz,
O‘zbek elin quvonchimiz,
Buyuk Vatan ishonchimiz,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.

Quyosh haqida sherlar to‘plami

O‘zbegim farzandlari

Oʻsaver, Oʻzbekning asl farzandi,
Purviqor togʻlarga tenglashsin boʻying.

Sozingni qoʻlingdan tushirma zinhor,
Dunyolarni tutsin dilrabo kuying.

Sen qalblar mashʼali, umid chirogʻi,
Bogʻlarda sayragan xandon bulbulsan.

Ertangi kunimiz ishonch chirogʻi,
Chamanda ochilgan bezavol gulsan.

Sen baxtli avlodsan, toza naslsan,
Sen yurt sharafisan, sen elning shoni.

Joʻshib oqayotir tomirlaringda,
Ulugʻ siymolarning muqaddas qoni.

Qadamlar qoʻyibsan kelajak sari,
Hali qancha-qancha davron surarsan.

Ezgulik yoʻliga poyandoz toʻshab,
Dunyoni manguga bezab yurarsan.
Oʻsaver, elimning asl farzandi…

Mustaqil yurt bolasiga

Arjumandim, fozil-u dono,
Faxr etgil-u sen tug‘roga boq.
Davlatimiz ramzidir Humo,
Baxt senga yor, toleing porloq.

Vatanni sev, ardoqla, bolam,
Buyuk ne’mat erur Istiqlol.
Elni sevgan inson mukarram,
Yurt deganda kulgay baxt, iqbol!

Orzuimning gulgun niholi,
Iqbolimning ziyosi, bolam.
Qalbim qo‘ri, umrimning boli,
Lochin qushim, oydin shalolam.

Gulga to‘lsin bosgan qadaming,
Izlaringda ezgulik kulsin.
Faqat shodlik bo‘lsin hamdaming,
Ne tilasang, mustajob bo‘lsin.

Bolajon, bolajonim

Ey, so’zlari biyronim,
Chopqillagan jiyronim.
Erkatoyim, polvonim,
Bolajon, Bolajonim.

Sizlar lola yonoqsiz,
Chin ko’ngildan inoqsiz.
Bulbul-u qarqunoqsiz,
Bolajon, Bolajonim.

Siz kelajak egasi,
Baxt bog’imiz mevasi.
Chamanlarning jilvasi,
Bolajon, Bolajonim.

Tezda o’sib, uningiz,
Shod o’tsin har kuningiz.
Kulib tursin gulingiz,
Bolajon, Bolajonim.

Bolalik poshsholigim

Ko‘z oldimdan ketmaydi.
Hayotga oshnoligim,
Bolalikka yetmaydi.
Koptok, mana ko‘rasan,
Mashhur bo‘lib ketamiz.
Eng ilg‘or raqibni ham,
Besh-u nolga yutamiz.
Yumalayver, ko‘ngil to‘q,
Qo‘nib o‘tamiz oyga.
Aylanaver tengi yo‘q,
«Koptok» degan chiroyga.
Niyatim bor, ortingdan,
Shon-u sharafga to‘ysam.
To‘xtab qolsang gohida,
Ranjima, tepib qo‘ysam.

Bolalik baxti

Ko‘rkam Vatan qo‘ynida,
Ochildi gul-lolalar.
Madh etamiz shodlikni,
Biz baxtiyor bolalar.

Osmonimiz musaffo,
Tiniq otar tongimiz.
Kelajakka nur sochar –
Yolqin misol ongimiz.

Bolalikning sofligin,
Shalolaga qiyoslar.
Baxtimizni kuzatib,
Chaqnab ketar quyoshlar.

Ko‘nglimizda hayajon,
Xurramlik – katta boylik.
Bolalikning qadriga,
Bolalikda yetaylik!

Yayratadi dillarni,
O‘yin-kulgu, yallalar.
Quvonchimiz har dilda –
Kamalakday ranglanar.

Tinch bo‘lsin Yer kurrasi,
Olov qalblar gurlasin.
Madhiyadir olamga –
Bolalarning «urra»si!

Oy haqida sherlar to‘plami

Bolalarga bering dunyoni

Bolalikning bagʻri keng, toza,
Oʻynab-kulsa qanday zoʻr, soz-a.
Soydek joʻshib koʻnglin xoʻp yoza,
Jilovlasin ikki daryoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Pur hikmatni oʻrganar sizdan,
Odati shu – yuradi izdan.
Goho kuchli, zehnli bizdan,
Tanib olsin ilm-u ziyoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Moʻjizalar qilmoqqa qodir,
Oʻzbek oʻgʻli – bolajon botir,
Yuragida polvonlar yotur,
Maʼrifatdan qurgay binoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Yarashadi shirintoyligi,
Begʻuborlik uning boyligi,
Shoʻxliklari gul chiroyligi,
Shodga ulab yer-u samoni,
Bolalarga bering dunyoni.

Oymomodan tushgan kulchalar,
Yertandirda pishgan kulchalar.
Vatan uchun aziz shunchalar,
Dunyo qadar kengdir imkoni,
Bolalarga bering dunyoni.